بسیاری از افراد بیش از هر چیز، عوامل درونی( مانند پیشرفت، تشخیص و) را به منزله منابع رضایت و عوامل بیرونی( خط مشی سازمانی، سرپرستی، حقوق دریافتی، ارتباط با همکاران و) را به عنوان عوامل نارضایتی شغلی بیان کرده اند.
رضایت شغلی را می‌توان به بهترین وجه یک فرایند ارزشیابی تعریف کرد که آنچه را که یک فرد دارد در برابر آنچه خواستار آن است مورد بررسی قرار می‌دهد.
مطالعه در زمینه علل و پیامدهای مهم نگرش کارکنان در خصوص رضایت شغلی یکی از جنبه‌های اصلی روان‌شناسی صنعتی- سازمانی می‌باشد.
هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بر رضایت شغلی کارکنان با رویکرد توصیفی نظری است که ضمن مروری بر مهم‌ترین عوامل موثر بر رضایت شغلی کارکنان به سوابق و پیشینه‌های این موضوع پرداخته، دیدگاه صاحب نظران مختلف را در این حوزه بیان می‌نماید.
هدف این مقاله، شناخت عوامل موثر بر رضایت شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن است.
در مجموع نتایج اثر مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته نشان داده است که از مجموع عاملهای مورد بررسی به ترتیب سطح تحصیلات، حقوق و دستمزد و پست سازمانی بالاترین سهم را در رضایت شغلی داشته انداغلب سازمانها برای هدایت و اثر بر نگرشها و رفتارهای کارکنان و نیز اطمینان از اثربخشی وسایل دستیابی به هدفهای سازمان، از مجموعه متنوعی از سازوکارهای کنترل استفاده می‌کنند.
از این رو با در نظر گرفتن جایگاه ویژه ساختار سازمان و نقش آن در هدایت نگرشها و رفتارهای کارکنان و ابعاد مختلف شغلی، هدف اصلی این پژوهش، مطالعه آثار ساختار سازمانی و ویژگیهای شغل بر رضایت شغلی و تعهد سازمانی است.
تعداد 350 نفر از کارمندان ادارههای مختلف یک سازمان دولتی در شهر تهران به عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند.
برای تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیهها و مدل، از آزمونهای ضریب آلفای کرونباخ، تحلیل مسیر( رگرسیون چندگانه) و تحلیل عاملی تاییدی( CFA) استفاده شد.
یافتههای پژوهش حاکی از این است که در میان متغیرهای ساختار سازمانی، رسمیت مهم‌ترین عامل اثرگذار منفی بر تنوع وظیفه، هویت وظیفه و استقلال شغلی محسوب می‌شود.
همچنین می‌توان تمرکز را به عنوان اصلی‌ترین عامل اثرگذار بر اهمیت وظیفه و بازخور شغلی در نظر گرفت.
در نهایت نیز یافتههای پژوهش نشان داد که رضایت شغلی اثر مثبت و معناداری بر تعهد سازمانی کارکنان دارد.
منبع : مقاله رضایت شغلی
